Temmuz 2023’te bitirdiğim dünyanın ilk jet motorlu uçan kanadının modeli.

UÇAK
Reimar ve Walter Horten kardeşler tarafından tasarlanan Go 229, savaşın son dönemlerinde Gothaer Waggonfabrik bünyesinde seri üretime geçilmesi amacıyla yoğun bir tasarım güncellemesi geçirmiş ancak savaşın bitmesiyle prototip aşamasının ötesine geçememiştir.
Luftwaffe’nin başındaki Herman Göring’in 3×1000 konseptini (1000 kg bombayı 1000 km/s saat hızla 1000 km öteye taşıyabilecek uçak) karşılayabilecek bir uçak olarak tasarlanmıştır. Hız şartını sağlayabilecek ilk nesil jet motorlarının aşırı yakıt tüketimini düşürmek amacıyla kontrol yüzeyleri azaltılmış ve böylece daha aerodinamik hale gelmiş uçan kanat konsepti öne çıkmıştır.
Almanya’nın savaşı kazanmasına yardım edeceği düşüncesiyle derhal 100 adet sipariş edilen uçağın motorsuz ilk prototipi 1944’ün Mart ayında, jet motorlu ikinci prototipi de 1945’in Şubat ayında uçmuş ancak bu uçak yine Şubat ayındaki üçüncü uçuşta gerçekleşen bir kazada tahrip olmuştur. Üretim modeline en yakın olan 3. Prototip ise bitirilemeden savaş sona ermiş ve Amerikalılar tarafından ele geçirilip ABD’de incelenmiştir.
Esasında bombardıman amaçlı bir uçak olsa da, Alman hükümeti uçağın avcı olarak da kullanılabileceği düşüncesiyle 2 adet 30 mm top eklenmesini talep etmiştir. 1 personel tarafından uçurulan Ho 229’un, 2 adet Junkers Jumo 004B turbojet motoru ile 960 km/s hıza, 39.000 feet yüksekliğe ulaşması ve 1.900 km menzile ulaşması öngörülmekteydi.
Reimar Horten 1983 yılında yaptığı bir açıklamada uçakta kullanılan ahşap tutkalına kömür tozu karıştırarak radar absorpsiyonu sağlamayı amaçladığını belirtmiştir. Ancak V3 prototipinde bu malzemenin kullanılıp kullanılmadığı belli değildir. Horten Go 229’un bir miktar “hayalet” teknolojisine sahip olduğu spekülasyonlarını açığa kavuşturmak üzere V3 prototipine bazı testler uygulamıştır ancak herhangi bir kanıt bulunamamıştır. Uçağın radar kesitinin ise bir BF-109’unkinden %40 daha az olduğu ortaya koyulmuştur.
Bitmeden ele geçirilip ABD’ye taşınan V3 prototipi şu anda Smithsonian National Air and Space Museum’de sergilenmektedir.



















KİT ve YAPIM
Revell’in 1994 yılında ürettiği kalıpla 2006 yılında yeni bir kutuyla tekrar piyasaya sürdüğü bir kit. Kırmızı 13 ve Mavi 4 prototiplerinin yapılabileceği decallerle sunulan kitte 70 adet parça bulunmakta. Açık gri renkteki plastikten üretilen parçalarda detay seviyesi iyi düzeyde, panel çizgileri ise içe oyuk şekilde basılmış. Orta derecede detaylandırılmış kokpitte gösterge paneli decal olarak sunulmakta. İniş takımları ve kanopi açık/kapalı olarak yapılabilmekte. İniş takımları ve yuvaları oldukça detaylı. Aynı zamanda 30 mm’lik top yuvaları ve toplar da çok detaylı olarak sunulmuş, gövde altındaki silah yuvası kapakları açık bırakılarak bunların sergilenmesi mümkün olabiliyor. Kontrol yüzeyleri ise sabit olarak verilmiş.
Kanat birleşimlerinde putty uygulaması gerekli olsa da genel olarak problemsiz bir kit. Özellikle ön iniş takımında yüksek sayıda parça bulunması ve montajının biraz zor olması deneyimsiz modelcileri zorlayabilir. Decal uygulaması nispeten kolay ve zevkli olsa da yürüyüş yolu decalinin büyük olması nedeniyle ikiye bölünerek uygulanması daha iyi sonuç vermekte. Modeli açık ve koyu gri kamuflaj ve açık mavi gövde altı renklerle, kırmızı 13 decalleriyle, iniş takımları açık ve kokpiti kapalı olarak bitirdim. Tüm boyama ve vernik işlemlerini akrilik boyalar ve fırça ile yaptığım bu modelin orta-ileri düzeydeki modelcilere göre olduğunu düşünüyorum.
Kit için ise puanlarım şu şekilde:
Detay: ………8/10
Uyum: ………7/10
Gerçekçilik: .8/10
Decaller: …..8/10
Kılavuz: ……7/10
——————–
GENEL: 7.6/10





